ඒක තමයි මහත්තයා අපේ ෂතුට

අපි කඩේට කෑම කන්න යනවා. රූ 12ත් පසුවී තබීම නිසා කඩෙත් කෑම ඔක්කොම වගේ ඉවර වෙලා. 

''මහත්තයා ෆ‍්‍රයිඞ්රයිස් විතරයි තියෙන්නේ'' කියලා එතන හිටපු හිසේ රවුම් තොප්පියක් (ටාකියාද මොකද්ද එක ) දාගත්ත වේටර් කියනවා. 

''හා කමක් නැහැ එහෙනම් දෙකක් දාන්නකෝ...'' කියලා මම කිව්වා. 

ගෑස් එකෙන් පන පොවන, විශාල තාච්චියට තෙල් දාලා බිත්තර දෙකක් විතර කඩලා දාලා හීනියට කපා ගත් කැරට්, ලීසුත්දානවා. කලින් උයා ගත් බතුයි තවත් මොන මොනවද දාලා සද්දෙට හැදිගාලා පිගන් දෙකක දාලා මෙසේ උඩින් ගෙනත් තියනවා.

''ඹහත්තයා.. තව මොනවද ඕන තව චිකන් හොදි ටිකකුත් ගෙන්න ද? '' වේටර් අහනවා.

''නැහැ එපා මේ ඇති.. ''

''කූල් වතුර හොදයි ද නැත්නම් ඇල් වතුර දෙන්න ද'' නැවත්ත ඔහු අහනවා.

''කූල් වතුර දෙන්නකෝ අපි කියනවා. ''

''තව ෂෝටීසුත් ගෙන්නකො..''. කෑම කාලා අවසාන වෙලා මගේ යාළුවා වේටර්ට කියනවා.

''ඇයි මහත්තයාට කෑම මදි වුණා ද? අපරාදේ කිව්ව නම් තව ටිකක් දාලා දෙනවානේ... ගොඩක් අය ඉතිරි කරන නිසා අපි සාමාන්‍ය ගානකට තමය ිදාලා දෙන්නේ. හැබැයි කන්න පුළුවන් කෙනෙක් ඉන්නා නම් ඇති තරම් දෙනවා. ඒක තමයි මහත්තයා අපේ ෂතුට කියලා'' ඒ වේටර් කියනවා.

********************
පහුවදා දවල්ට අපි කෑමට යන්නේ ඒ කිට්ටුව තියන වෙනත් කඬේකට. ඒ කඬේ වේටර් නම් අර රවුමට තියන තොප්පිය දාලා නැහැ. දවල්ට කන්න ගියේ ටිකක් පරක්කු වෙලා. ඒ කියන්නේ හවස 2.30ට විතර.

''ඇයි අයියේ''

''කෑම තියනවා ද''

''අයියෝ මේ වෙලාවේ කොහෙද කෑම'' කියලා කඩේ කෙනා නොන්ඩි හිනාවකුත් දානවා. ‍

''ෂෝටීස් විතරයි.. ''

''හා හොදයි මල්ලි'' කියලා අපිත් එන්න එනවා.