‘‘මචං... මම මේ පාර මගේ ඡන්දය ආණ්ඩුවට දෙනවා’’.

‘‘මචං... මම මේ පාර මගේ ඡන්දය ආණ්ඩුවට දෙනවා’’. 

‘‘ආ... අප්පට සිරි, උඹ තනි කොල අලියනේ බං... මොකෝ එක පාරටම උඹේ ලේ නිල් උණා ද?’’ මම මගේ යහළුවාගෙන් ඇසිමි. 

‘‘නැහැ මචං අපි යූ. ඇන්. පී. එක දිනවන්න කොච්චර බැහැලා වැඩ කළත් වැඩක් නැහැනේ. අපි ඡන්දේ දීලා පත් කරන ඔක්කොම ආණ්ඩුවට යනවනේ... අනිත් එක මේ ආණ්ඩුවට දැන් පාර්ලිමේන්තුවේ ලොකු බලයක් තියනවානේ. කොච්චර බඩු මිල වැඩි කළත්, ජනතාවට කොකා පෙන්නුවත් අර ජේ.වී.පී. එකේ දෙතුන් දෙනයි, අපේ කිහිප දෙනෙකුයි හැරෙන්න පාර්ලිමේන්තුවේ කතා කරන්නවත් කව්රුවත් නැහැනේ’’. 

‘‘ඉතින් ජනතාවට සහන  ඕනකමක් නැතිනම් අපි බොරුවට මැරිලා වැඩක් නැහැනේ... ඉතින් අපිත් ආණ්ඩුවට සහය දුන්නහම... තව තවත් ආණ්ඩුව ශක්තිමත් කළාහම... තව තවත් ජනතාවට කොකා පෙන්නන්න ආණ්ඩුවට ලේසියිනේ.’’ 

‘‘මොකෙක්වත් නැති විපක්ෂයක් තිබුණහම ජනතාවට මේක ඉක්මණටම තේරුම් යයිනේ... එදාට බලමුකෝ...’’ 

(at කොල ලේ තියන මගේ යාළුවාගේ ඒ ගණිත සූත්තරේ ගැන තේරුම් ගන්නට බැරිව ලත වෙමින්...) 

වලී